Kreishauptmannschaft Lublin-Land

Starostwo Powiatowe w Lublinie (Kreishauptmannnschaft Lublin-Land) działało w latach 1939-1944 na obszarze powiatu lubelskiego (w przybliżeniu teren powiatów lubelskiego i lubartowskiego sprzed wojny; 31 gmin) jako niemiecki urząd terenowej administracji okupacyjnej. Było aparatem pomocniczym naczelnika powiatu (Kreishauptmann), określanego starostą w dokumentach wydawanych w języku polskim. Starosta podlegał szefowi (od 25 września 1941 r. gubernatorowi) dystryktu lubelskiego. Strukturę organizacyjną starostwa określało niepublikowane zarządzenie administracyjne Nr 4 z 18 kwietnia 1941 r. (Prawo Generalnego Gubernatorstwa, wyd. niemieckie, k. A 121 d). W skład starostwa wchodziły: urząd spraw wewnętrznych (z podległymi agendami: urzędem stanu cywilnego, lekarzem powiatowym i powiatowym lekarzem weterynarii), urząd do spraw gospodarki, urząd wyżywienia i rolnictwa oraz inspektorat szkolny. W Lubartowie znajdowała się ekspozytura starostwa (Landeskomissariate). Staroście podlegały również tzw. urzędy przyłączone m.in. inspektorat skarbowy, urząd pracy, urząd nadzoru leśnego, urząd mieszkaniowy, inspektorat wodny, urząd celny. Był zwierzchnikiem służby policyjnej i wydawał dyspozycje komendantowi żandarmerii. Poprzez urząd spraw wewnętrznych starosta sprawował nadzór nad gminami i kierował pracą związku gmin.