Organizacja Wojskowa "Unia" Okręg Lublin

Organizacja Wojskowa „Unia” była siłą wojskową grupy konspiracyjnej „Unia” założoną w 1939 r. i działającą na terenie dystryktu lubelskiego. Siedzibą Komendy Okręgu Lublin jako organu sztabowego średniego szczebla były Biskupice w powiecie Lublin. Jej struktury organizacyjne istniały na terenach powiatów Chełm, Krasnystaw, Lublin, Puławy, Włodawa i Zamość. W 1941 r. połączyła się z częścią „Organizacji Wojskowej „Wilki”. W marcu 1942 r. kierownictwo organizacji podjęło decyzję o wejściu w skład Armii Krajowej, co zrealizowano w 1943 r. Struktura organizacyjna oparta była na wzorach wojskowych z okresu międzywojennego. Na czele stał Komendant Okręgu z aparatem pomocniczym w postaci dwóch zastępców i sztabu. Sztab składał się z: oddziału I organizacyjnego, II wywiadu, III, IV wyszkolenia, V łączności, VI intendentury. Niższe struktury stanowiły komendy powiatowe i rejonowe z naczelnikami i aparatem pomocniczym i dowództwa placówek. Przy Komendzie Okręgu od września 1942 r. istniał Specjalny Komitet Samopomocy.