Oberpräsidium der Provinz Oberschlesien Oppeln

Zarządzeniem z dnia 30 kwietnia 1815 roku na terenie Niemiec utworzono nastepujące prowincje: Prusy, Prusy Zachodnie, Brandenburgia, Pomorze, Śląsk i Poznań. W roku 1919 podzielono Prowincję Śląską na dwie: Prowincję Górnośląską z Rejencją Opolską i siedzibą władz prowincji w Opolu oraz na Prowincję Dolnośląską z rejencjami w Legnicy i Wrocławiu z siedzibą we Wrocławiu. Prowincja Górnośląska objęłą teren obecnego województwa opolskiego bez powiatów: brzeski i namysłowski, zaś z terenów województwa katowickiego powiaty: lubliniecki, bytomski, katowicki, toszecko-gliwicki, pszczyński, rybnicki i zabrzański. Zmiany terytorialne prowincji nastąpiły w 1923 roku, w związku z podziałem Górnego Śląska po przeprowadzonym plebiscycie, w wyniku III powstania śląskiego i decyzją Rady Ambasadorów. Obok ustawy, która powoływałą instytucję Naczelnego Prezydium Prowincji-ogłoszono dnia 31. 12.1825 roku Instrukcję dla Naczelnych Prezydentów Prowincji. Instrukcja określała szczegółowo zakres czynności i obowiązków tejże instytucji. Zakres działania dotyczył nie tylko spraw prowincji, ale także jednego okręgu rejencyjnego. Ogólny nadzór nad zarządami rejencji i innych instytucji na terenie prowincji (nad prowincjonalnymi dyrekcjami podatkowymi, nad pracami Generalnej Komisji dla regulacji spraw uwłąszczeniowych). Był on również komisarzem dla prowincjonalnych sejmików krajowych oraz sprawował nadzór nad związkami prowincjonalnymi. Po wygaśnięciu Konwencji Genewskiej w 1937 roku powrócono do dawnej koncepcji jednej prowincji Śląskiej. W roku 1940 ponownie utworzono prowincję Górnośląską dla przeprowadzenia określonych zadań mających na celu zintegrowanie Górnego Śląska i terenów wcielonych do III Rzeszy. Na czele prowincji stał Naczelny Prezydent Prowincji, zastępca. Funkcjonowało biuro prezydialne z szeregiem wydziałów i referatów. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Kazimierz Różanowski, Opole]