Warencentrale Textiel

De oprichting van een Warencentrale Textiel (kortweg Textielcentrale) in juni-augustus 1940 paste in de corporatistische hervorming van de Belgische economie door de bezetter. De Textielcentrale, die de productie en verdeling van textielwaren overzag, werd één van de belangrijkste Warencentrales. België beschikte immers over vlas en kunstvezels – belangrijke maar schaarse grondstoffen voor de Duitse oorlogseconomie. De algemene regel was ook hier dat 30% van de productie voor Belgisch verbruik was, en de overige 70% de Duitse oorlogsmachine ten goede kwam. De Textielcentrale zou, geleid door Belgische collaborateurs, gedurende de oorlog een gewillig instrument voor de bezetter worden. Relevant voor deze gids is de inschakeling van de Textielcentrale in de ‘ontjoodsing’ en plundering van de Belgische textielindustrie. Via de Kortrijkse beroepsvereniging SA Textile Corporation werden voorraden van geliquideerde Joodse ondernemingen opgekocht, gekeurd, herverdeeld en verzonden. De opbrengst werd op een geblokkeerde rekening gestort van de beruchte roofbank Société Française de Banque et de Dépôts of, indien het om kleine sommen ging, overgemaakt aan de onfortuinlijke zaakvoerders.