Diamantcentrale

De Diamantcentrale werd op 30 januari 1941 opgericht door het bedrijf Forminière en het Ministerie van Economische zaken, weliswaar op aangeven van de bezetter. Voorloper van de Diamantcentrale was de Diamant-kontrollestelle, een speciale sectie van de Duitse Oberfeldkommandantur 672 geleid door de beruchte diamanthandelaar William Frensel. De administratieve zetel van de Diamantcentrale werd Diamantcontrole genoemd en was gevestigd te Antwerpen; Forminière kreeg er het beheer over toegewezen. Doel van dit alles was de controle van de strategische Belgische diamantsector door haar naar corporatistisch model te hervormen. Aanvankelijk werd (met enig succes) geprobeerd om de omschakeling zoveel mogelijk met medewerking van de diamantsector te laten gebeuren o.a. om vlucht van aanzienlijke diamantvoorraden uit bezet België te vermijden. Later ging men over tot verplichte ‘inbewaringgeving’ van ruwe en geslepen diamant. Van in het begin echter speelde de antisemitische politiek van de bezetter een rol in de sturing van de sector. In 1942 begon de echte ‘ontjoodsing’ van de Belgische diamantnijverheid. Uiteindelijk werden 1271 ‘Joodse ondernemingen’ daadwerkelijk geliquideerd, naast de ca. 700 Joodse diamantairs die België al waren ontvlucht en wiens voorraden in beslag werden genomen.