Ministerie van Wederopbouw

Het Ministerie van Wederopbouw ontstond in de lente van 1946 als een fusie van het Ministerie van Oorlogsslachtoffers en het Ministerie van Oorlogsschade. De communist Jean Terfve werd de eerste minister van Wederopbouw (1946-1947). De twee belangrijkste diensten van het ministerie waren het Bestuur der Schade aan Personen en het Bestuur der Oorlogsschade aan Private Goederen. De eerste dienst was verantwoordelijk voor o.a. het toekennen van de verschillende statuten (burgerlijk weerstander, werkweigeraar, politiek gevangene, …) en het uitbetalen van de daaraan verbonden financiële steun. Het Bestuur der Oorlogsschade aan Private Goederen, bestaande uit negen provinciale en één centrale directie, stond onder meer in voor het schadeloos stellen van personen en private organisaties (incl. bedrijven) wiens bezittingen waren beschadigd of volledig verwoest tijdens de oorlog. Ze beheerde 48 coöperatieven die op allerlei manieren de heropbouw ondersteunden. Het Ministerie van Wederopbouw functioneerde tot midden augustus 1952. Haar taken met betrekking tot oorlogsslachtoffers werden daarna overgeheveld aan het Ministerie van Volksgezondheid en het Gezin. De administratie inzake oorlogsschade aan private goederen ressorteerde sindsdien onder het Ministerie van Openbare Werken en Wederopbouw.