Pierwsza wzmianka o Skierniewicach pochodzi z 1360 roku. Pierwsza lokacja z roku 1443 nie uczyniła ze Skierniewic ośrodka miejskiego. Miasto to spadło do rangi wsi. 19.II.1457 r. Skierniewicom prawa miejskie nadał arcybiskup gnieźnieński Jan Odrowąż. Skierniewice zostały lokowane na prawie średzkim. Prawo to odegrało najmniejszą rolę w akcji lokacyjnej na Mazowszu, gdyż lokowano na nim oprócz Skierniewic jeszcze tylko Łowicz , Mogielnicę i Sierpc. Wszystkie te miasta stanowiły własność kościelną. Lokację Skierniewic musiał potwierdzić monarcha, wydając drugi dokument, w którym zgadzał się na przeprowadzenie lokacji na prawie średzkim. Lokację potwierdził król Kazimierz Jagiellończyk przywilejem z dnia 17.X.1463 r. Na mocy tego dokumentu lokacyjnego z 1457 roku wójt zarządzał miastem. Posiadał uprawnienia majątkowe bezpośrednie i pośrednie. W ramach uprawnień pierwszej grupy wójt otrzymał wójtostwo w formie darowizny, które stało się jego pełną własnością użytkową. Do najważniejszych obowiązków wójta należało sądownictwo, jakie sprawował nad ludnością miejską. Pierwszym wójtem w Skierniewicach był Mikołaj z Małaszyna, podskarbi arcybiskupa. Z czasem wójtostwo zostało wykupione przez arcybiskupa, zarządcą miasta został burmistrz, a wójtów wybierała rada miejska, jedynie do sprawowania sądownictwa miejskiego. Rada Miejska pełniła funkcje ustawodawcze i wykonawcze. Na czele rady stał burmistrz. Reprezentował ja na zewnątrz oraz był wykonawcą jej uchwał. Taki stan z niewielkimi zmianami przetrwał do końca istnienia Rzeczypospolitej. Po II rozbiorze Polski, Skierniewice zostały zajęte przez Prusaków. Miasto swój ustrój opierało na konstytucji nadanej przez Napoleona 22.VII.1807 r. Burmistrzem Skierniewic został Jacek Koronowski a członkami rady byli: Adam Lasota, Jan Hoffman, Maciej Cedrocin, Jan Johr, Jerzy Reinhard. Po upadku Księstwa Warszawskiego Skierniewice pozostały nadal w obwodzie rawskim. 26.II.1832 zarząd nad miastem został przekazany burmistrzom. Pełniejszy zarząd miejski został wprowadzony dopiero na podstawie zarządzeń z 1861 roku. Rady miejskie składały się z 8 - 24 radnych wybieranych na okres 6 lat. Władzę wykonawczą sprawowali urzędnicy wybierani przez radę. Do zakresu uprawnień rad należał zarząd gospodarczy miasta Rada podejmowała uchwały, które wykonywał kilkuosobowy magistrat. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku jednym z pierwszych dokumentów prawnych rządu polskiego był dekret z 13.XII.1918 r. o wyborach do rad miejskich. Natomiast dekret z 7.II.1919 r. o samorządzie miejskim oraz rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 1928 r. o zakresie władz administracji ogólnej stanowiły podstawy organizacji samorządu na terenie kraju. Organami samorządu była rada miejska. Członkami rady miejskiej i magistratu byli radni i członkowie magistratu. Radni nie mogli zajmować płatnej posady w magistracie. W sprawach należących do zakresu działania gminy, rada miejska była organem uchwałodawczym i kontrolującym. Członkami magistratu w miastach niewydzielonych byli: burmistrz, jego zastępca i ławnicy. Magistrat był zarządzającym i wykonawczym organem gminy. Nowe zmiany i uzupełnienia wprowadzono 23.III,1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu gminnego. Kompetencje rady miejskiej pozostały te same, kadencja zarówno dla rady i zarządu miejskiego przedłużono z 3 do 5 lat, członkowie rady byli przemianowani na radnych, których w Skierniewicach było 24, zamiast magistratu, organ wykonawczy przemianowano na "Zarząd Miejski w Skierniewicach" na czele którego stał burmistrz. Członkowie zarządu miejskiego mieli tytuł - ławnika. Władzę nadzorczą sprawował wydział powiatowy. Organizacja wewnętrzna zarządów miejskich dostosowana była do wielkości miasta i jego potrzeb. W małych miastach jak Skierniewice występowały następujące działy: ogólno-organizacyjny, finansowo-budżetowy, gospodarki miejskiej oraz administracyjny. Samorządowe władze miasta zaprzestały swojej działalności od 1939 r. aż do 1945 r. funkcjonował w Skierniewicach Zarząd Miejski /Stadtverwaltung/. Po II wojnie światowej organizacja ustroju władz miejskich opierała się na ustawie z 11 września 1944 r. o organizacji i zakresie działania rad narodowych oraz dekrecie z dnia 23 listopada 1944 r. o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego. Samorząd terytorialny był reprezentowany przez terenową rade narodowa. W skład rad narodowych wchodzili przedstawiciele organizacji politycznych i gospodarczych, zrzeszeń zawodowych i społecznych. Rady obok funkcji uchwałodawczych w zakresie samorządu miejskiego, sprawowały także funkcje organów planowania działalności publicznych oraz kontroli organów wykonawczych państwowych i samorządowych. Organami pomocniczymi rady były komisje rad narodowych. Organem wykonawczym i zarządzającym był zarząd miejski, składał się z burmistrza, jego zastępcy i członków. Burmistrz miasta kierował całą administracją, występował w imieniu zarządu miasta na zewnątrz. Na mocy ustawy z dnia 20 marca 1950 roku o terenowych organach jednolitej władzy państwowej Zarząd Miejski w Skierniewicach został zlikwidowany a wszystkie jego zadania i funkcje przejęło Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Skierniewicach.