Miasto Sochaczew

Dokumenty z XIII wieku informują o istnieniu w Sochaczewie grodu i kościołów. Dnia 25 VII 1368 roku, książe mazowiecki Siemowit III wystawił dokument, w którym Sochaczew występuje jako miasto na prawie niemieckim. Jak wynika z tego dokumentu, lokacja Sochaczewa musiała nastąpić wcześniej. Rok 1434 przyniósł potwierdzenie praw miejskich Sochaczewa. 15.XII. 1434 książe Siemowit V nadał dla Sochaczewa przywilejokreslający wysokość czynszu z włók miejskich oraz opłat świętomarskich z domów, rzemiosła i karczem. Po śmierci Władysława II księcia mazowieckiego , Kazimierz Jagiellończyk przywilejem wydanym 4. II 1476 roku, wcielił Księstwo Mazowieckie wraz z Sochaczewem do Królestwa Polskiego. Miasto otrzymało takie same prawa i przywileje, jakim cieszyły się inne miasta królewskie. Stan gospodarczy Sochaczewa w XV i XVI wieku przedstawiał się korzystnie. Rozbiory Rzeczypospolitej gruntownie zmieniły warunki w jakich znalazły się miasta. W 1793 roku Sochaczew zajęli prusacy. Ludność Sochaczewa liczyła 1152 mieszkańców, w tym 997 Żydów. Ziemia Sochaczewska i Sochaczew stały się terenem działań wojennych. Miasto było ważnym punktem z systemie obronnym Warszawy. W 1817 roku powiat sochaczewski zamieniony został na obwód sochaczewski z siedzibą władz w Łowiczu, obejmujący dwa powiaty: sochaczewski i łowicki. Powiat sochaczewski został ponownie utworzony w 1867 roku. Podczas działań wojennych w latach 1914-1918 w rejonie Bzury, zostało zniszczonych ok.. 90% zabudowy Sochaczewa. Na terenie miasta funkcjonowały dwa młyny zbożowe i kaszarnia oraz drobne warsztaty rzemieślnicze. W mieście była jedna miejska 6-klasowa szkoła powszechna oraz szpital na 200 łóżek. Na mocy dekretu o samorządzie miejskim z 4. II 1919 roku w latach 1919-1939 organami samorządu miejskiego były rada miejska i magistrat / od 1933 zarząd miejski/. W 1939 roku weszło w życie zrządzenie Nr 10 Kreishauptmana des Kreises Sochaczew-Błonie o połączeniu części powiatu sochaczewskiego z powiatem błońskim. Siedzibą Starostwa został Sochaczew, zaś w Grodzisku Mazowieckim i Żyrardowie zostały utworzone Wydziały Powiatowe. W 1940 roku utworzono w Sochaczewie getto żydowskie. Miasto w wyniku działań wojennych zostało wyludnione i zrujnowane w ok. 45%. W roku 1945 Sochaczew zamieszkiwało niespełna 10 tyś osób. Dekret PKWN z 23. XI. 1944 roku o organizacji i zakresie samorządu terytorialnego stwierdza, że organem wykonawczym miejskiej rady narodowej, jest zarząd miejski. W lutym 1945 powstała Powiatowa Rada Narodowa w Sochaczewie. Na mocy ustawy z dnia 20.III. 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej, Zarząd Miejski w Sochaczewie został zlikwidowany, a wszystkie jego zdania i funkcje przejęło Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sochaczewie