Polski Komitet Opiekuńczy Oddział w Częstochowie

Opiekę społeczną na terenie Generalnego Gubernatorstwa normowały przepisy prawne opierające się zasadniczo na ustawie z dnia 16 lipca 1923 roku o opiece społecznej (Dz.U. RP, Nr 92, poz. 726). Obowiązek sprawowania opieki społecznej ciążył głównie na gminach miejskich i wiejskich. Przychodziły im z pomocą dobrowolna opieka społeczna, sprawowana przez powołane w tym celu instytucje. W 1939 roku, kiedy do Częstochowy zaczęły napływać transporty wysiedlonych z województwa poznańskiego i pomorskiego, samorzutnie powstał Komitet z burmistrzem Stanisławem Rybickim na czele, zajmujący się wyżywieniem i zakwaterowaniem przesiedlonych. Dnia 19 grudnia 1939 roku utworzony został Społeczny Komitet Pomocy, który istniał do 29 maja 1940 roku. Następnie Rada Główna Opiekuńcza w Krakowie powołała na terenie Częstochowy swój oddział pod nazwą: Rada Opiekuńcza Miejska. Podstawą prawną jej działalności był statut oraz regulamin Naczelnej Rady Opiekuńczej i Rady Głównej Opiekuńczej z 29 maja 1940 roku. Pismem z dnia 7 lipca 1941 roku władze Generalnego Gubernatorstwa zmieniły nazwę rad opiekuńczych powiatowych i miejskich na Polski Komitet Opiekuńczy. Struktura organizacyjna Polskiego Komitetu Opiekuńczego w Częstochowie obejmowała: Biuro Polskiego Komitetu Opiekuńczego, Dział Finansowo-Gospodarczy, Referat Wysiedlonych, Dział (Sekcja) Pracy, Delegaturę Polskiego Komitetu Opiekuńczego Oddział w Częstochowie z siedzibą w Grabówce (utworzona 1.11.1941 r.), Kuchnię Główną, Stołówki, Dom Dziecka (od 1941 roku), Izbę Zajęć (utworzoną 20.11.1941 r.), Sekcję Ochronek (utworzoną w XII 1940 r.), Sekcje Odpadków (istniała od 1940 r.). Komitet prowadził również kolonie dla dzieci i młodzieży. Po wyzwoleniu Częstochowy Polski Komitet Opiekuńczy Oddział w Częstochowie pracował nadal, ale pod zmienioną nazwą Miejskiego Komitetu Opieki Społecznej w Częstochowie.