Twee enveloppen voor glassluitingen, elastiekjes en etiketten voor 24 jampotten van Opekta (inhoud: elastiekjes), niet gedateerd

Identifier
87cbab4b-72c1-4254-9092-694679f29a7b
Language of Description
Dutch
Alt. Identifiers
  • B_Opekta_II_001
Dates
1 Jan 1945 - 31 Dec 1959
Level of Description
Item
Source
EHRI Partner

Extent and Medium

19 X 15.5

Verpakkingen

Enveloppes

Sluitingen

Creator(s)

Scope and Content

Otto Frank richt in 1933 de Nederlandse tak van Opekta op, een van oorsprong Duits bedrijf dat zich richt op de import van pectine voor Nederlandse huishoudens. Pectine is een middel dat vruchten en gelei sneller laat geleren tot jam, en via advertenties, recepten in kranten en presentaties op beurzen wordt het product vanaf1933 aangeboden aan de detailhandel. In 1938 neemt Otto Frank het bedrijf Pectacon over van Johannes Kleiman en Ton Dunselman, een bedrijf dat handelt in specerijen en conserveermiddelen. Vanaf respectievelijk 1933 en 1937 werken Miep Gies en Bep Voskuijl voor het bedrijf. Vanwege de gedwongen arisering van het Joodse bedrijfsleven in 1941 gaat op 25 maart 1942 de tenaamstelling van de vergunning van Pectacon over op het bedrijf Gies & Co., waar Jan Gies de commissaris is en Viktor Kugler optreedt als directeur. Aanvankelijk profiteert Opekta net als veel andere Nederlandse bedrijven van de hervorming van de Nederlandse voedselvoorziening. In en na de Tweede Wereldoorlog wordt de import van pectine moeilijker. In 1959 neemt de Keulse vestiging van Opekta de Amsterdamse tak over, later wordt het bedrijf overgenomen door Dr. Oetker. Het betreft verpakkingsmateriaal voor pectine en andere producten, voorwerpen die werden gebruikt om de pectine te produceren, zakelijke administratie en correspondentie, reclamemateriaal en foto's van het personeel. Dit object is een voorbeeld uit deze collectie.

Conditions Governing Reproduction

Publiek domein

People

Subjects

Places

This description is derived directly from structured data provided to EHRI by a partner institution. This collection holding institution considers this description as an accurate reflection of the archival holdings to which it refers at the moment of data transfer.