Kindertransporten: 'Joodse kinderen in kamp Vught' - Interview 05, JACQUES FURTH

Jaccques Furth *7-7-1910 komt uit een diamantbewerkersgezin uit Antwerpen, dat naar Amsterdam trok. Hij trouwt in 1939, gaat wonen in de Transvaalbuurt en in februari 1941 wordt zoon Dave geboren. Jacques wordt alleen, zonder vrouw en kind, van huis gehaald, op de tweede verjaardag van zijn zoon. Hij verblijft in kamp Vught en maakt hier als lid van de Ordedienst de vertrekkende Kindertransporten mee. Omdat hij met eigen ogen ziet hoe slecht de kinderen het hebben, stuurt hij illegaal briefjes aan zijn vrouw Fietje met de opdracht: laat ons kind onderduiken. Dit doet zij. Zelf komt ze in Westerbork; daar treffen Jacques en Fietje elkaar weer. Gezamenlijk gaan ze naar Auschwitz, hier worden ze direct gescheiden. Jacques wordt doorgestuurd naar buitenkamp Monowitz. In januari 1945 is hij bij de Dodenmars, en belandt uiteindelijk in Dachau. Op een transport vanuit Dachau richting Oostenrijk wordt hij bevrijd. Na terugkeer in Amsterdam haalt hij zijn zoontje op van het onderduikadres. Zijn vrouw keert niet weer. Later achterhaalt Jacques dat ze aan diarree en uitputting is gestorven. Thema’s: (Joods) leven voor de oorlog Begin van de oorlog, verwachtingen Razzia's Kamp Vught Kampen en getto's Werkkamp Dodenmars Na de bevrijding, terugkeer Heel belangrijk is de relatie met zijn vrouw en zijn zoon. Zie ook het interview met Dave Furth en de mini-docu ‘Het kind dat moest onderduiken’. Een scherp gesneden item waarin de duidelijk wordt hoe de oorlog de relatie tussen vader en zoon heeft verstoord. Vader Jacques heeft vanuit kamp Vught er op aangedrongen dat zijn twee-jarige zoontje in onderduik werd gebracht, maar hij heeft niet zijn vrouw zelf hiertoe aangespoord. Zij werd vermoord in Auschwitz. Vader en zoon hebben hier complexe en dubbele gevoelens aan overgehouden. JKKV_2007_Het_Kind_Dat_Moest_Onderduiken_FURTH