Getuigen Verhalen, NSB'ers in Westerbork, Interview 09

De geïnterviewde werd geboren op 24 april 1927. Als oudste dochter van een socialistische vader en een Nederlands Hervormde moeder woonde ze op een boerderij even buiten Stadskanaal. Ze is vijftien jaar als de eerste onderduiker kwam aankloppen. Dit aantal liep uiteindelijk op naar vijftien Joodse onderduikers. In de laatste oorlogsdagen kwam er nog een Duitse deserteur bij. Tijdens de onderduikperiode ontluikte er een liefde tussen haar en een van de Joodse onderduikers en ze werd zwanger van hem. De geïnterviewde werd door haar vader naar het districtskantoor van de NSB gestuurd om zich aan te melden als jongste bediende. Het feit dat zij daar werkzaam was als typiste, maakte het huis van haar familie tot een NSB-huis. Een goede dekmantel. Een ongelukkig bij-effect van deze dekmantel was echter, dat het gevaar in huis gehaald werd. Zo kwamen er regelmatig NSB’ers en WA’ers op visite. In het dorp kende iedereen de geïnterviewde als een NSB’er en ze werd ervan beschuldigd zwanger te zijn van een ‘partijgenoot’. Niemand wist iets af van de onderduikers. Op 13 april 1944 wordt Stadskanaal bevrijd en men wil haar oppakken. Ze weet Stadskanaal echter te ontvluchtten en fietst naar huis maar de BS achtervolgt haar en treft bij haar huis alle Joodse onderduikers aan.