Sąd Grodzki w Garwolinie

Funkcjonowanie sądownictwa powszechnego polskiego regulowało postanowienie wykonawcze z dnia 1 sierpnia 1940 r. do rozporządzenia z dnia 19 lutego 1940 r. o sądownictwie polskim w GG - Durchführungsvorschrift zur Verordnung vom 19 Februar 1940 über die polnische Gerichtsbarkeit im Generalgouvernement (Dz. rozp. GGP, część II, s. 411). Powyższy akt prawny wydano na podstawie rozporządzenia o odbudowie wymiaru sprawiedliwości w GG z dnia 26 października 1939 r. (Dz. rozp. GGP, s. 4). Sądy polskie były właściwe w sprawach, które nie zostały przekazane sądom niemieckim, czyli głównie rozpatrywały sprawy cywilne "byłych" obywateli II Rzeczypospolitej zamieszkałych w GG, natomiast sprawy karne sądy te rozpatrywały w przypadku przekazania ich przez sądy niemieckie. Okręgi sądów dostosowano do podziału administracyjnego GG. Zniesiono Sąd Najwyższy i sądy pracy. Sądy polskie nadal miały urzędować na podstawie polskiego prawa i ustroju sądowego, jednak władze GG zastrzegły sobie prawo do zmian. Polskie sądy powszechne funkcjonowały na podstawie rozporządzenia z dnia 19 lutego 1940 r. o sądownictwie polskim w GG (Dz. Rozp. GG nr 13, część I z 24 II 1940r.). Faktyczne rozpoczęcie działalności części z nich nastąpiło już jesienią 1939 r. (Dziennik Rozporządzeń Generalnego Gubernatora dla okupowanych polskich obszarów, nr 1 z 1939r., Rozporządzenie o odbudowie wymiaru sprawiedliwości w GG z dn. 26X1939r.). Zachowane akta dotyczą lat 1940-1944 [1945-1948]. Posteriora dotyczy Sądu Grodzkiego w Garwolinie działającego w latach 1944-1950. Sąd Grodzki w Garwolinie w latach 1940-1944 obejmował miasto: Garwolin, gminy: Wola Rębkowska, Wilga, Osieck, Sobienie Jeziory, Miastków, Parysów i Górzno (AP Siedlce, zespół nr 1314, sygn.3, s.85). Zarządzenie w sprawie wykonania rozporządzenia Generalnego Gubernatora z 19 lutego 1940 o polskim sądownictwie w Generalnej Guberni, podział okręgów sądowych w powiecie garwolińskim).