Sąd Grodzki w Sokołowie Podlaskim

Na terenie GG funkcjonowały, podobnie jak na ziemiach włączonych do Rzeszy, wojskowe sądy polowe i wojskowe sądy doraźne. Od 26 X 1939r. wprowadzono w GG nowy ustrój sądownictwa, ustalający podział na sądownictwo niemieckie i polskie.(Dziennik Rozporządzeń Generalnego Gubernatora dla okupowanych polskich obszarów,1939r., Rozporządzenie o odbudowie wymiaru sprawiedliwości w GG z dn. 26X1939r.). Obywatele narodowości niemieckiej podlegali w całości kompetencji sądów niemieckich. Polacy, Ukraińcy i Żydzi podlegali kompetencji sądów niemieckich w zakresie działalności skierowanej przeciwko bezpieczeństwu i autorytetowi Rzeszy, narodowi niemieckiemu oraz życiu, zdrowiu i mieniu osób narodowości niemieckiej. W pozostałych sprawach podlegali sądom polskim. Sędzia niemiecki mógł jednakże prawomocne wyroki sądu polskiego poddać sprawdzeniu i mógł sprawę z uchyleniem wyroku przekazać sądownictwu niemieckiemu. Sądy miały podjąć swoją działalność po ostatecznym ustaleniu granic obszaru GG. Sądownictwo polskie opierało swą działalność na rozporządzeniach generalnego gubernatora z 26 X 1939r. i 19 II 1940r. (Dziennik Rozporządzeń Generalnego Gubernatora ..., 1940r., Rozporządzenie o sądownictwie polskim w Generalnym Gubernatorstwie z dn 19II1940r.). Realizowały ją sądy grodzkie, sądy okręgowe i sądy apelacyjne. Sąd Najwyższy nie podejmował chwilowo swojej czynności. Wyroki sądów polskich podlegały kontroli Wyższego Sądu Niemieckiego. Postępowanie przed sądami polskimi było dwuinstancyjne. Granice terytorialne zespołu: powiat sokołowski z okresu międzywojennego. Powiat sokołowski obejmował miasto Sokołów i 12 gmin: Chruszczewkę, Grochów, Jabłonnę, Korczew, Kosów, Kowiesy, Kudelczyn, Olszew, Repki, Sabnie, Sterdyń i Wyrozęby.